PGIM: Voorlopers en achterblijvers in een nieuw arbeidstijdperk

2 november 2023

De wereldwijde arbeidsmarkten staan op een kritiek keerpunt, met belangrijke structurele veranderingen die zullen leiden tot toekomstige tekorten aan arbeidskrachten, inflatie en tegenwind voor economische groei.

In 'The Transformation of Labour Markets: Winners and losers in a new era', de jongste editie van PGIM’s Megatrends-onderzoeksreeks, worden de drijfveren onderzocht die de wereldwijde arbeidsmarkten transformeren en wordt de impact die dit heeft op beleggers besproken.

'Ingrijpende structurele veranderingen op de arbeidsmarkten waren al aan de gang vóór COVID-19', zegt Shehriyar Antia, head of Thematic Research bij PGIM. 'De gecombineerde effecten van een krapper arbeidsaanbod, groeiende discrepanties op de arbeidsmarkt, de opkomst van AI en de weerstand tegen globalisering zullen wereldwijd een grote impact hebben op groei en inflatie.'

Kernfactoren die de arbeidsmarkten wereldwijd sturen

In het rapport identificeert PGIM vier krachten die voor structurele verandering op de arbeidsmarkten zorgen:

1. Demografische trends veranderen de beroepsbevolking wereldwijd: Met name de 'dubbele vergrijzing' van bedrijven en oudere, langzittende werknemers hebben een remmende invloed op ondernemerschap en innovatie. Dit uit zich in de VS in een daling van het aantal nieuwe bedrijven (start-ups).
2. Structurele discrepantie tussen vraag naar en aanbod van arbeid: De discrepanties tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt worden versterkt door technologie, het terughalen van bedrijfsactiviteiten uit het buitenland (reshoring) en industrieel beleid. De Amerikaanse halfgeleiderindustrie verwacht bijvoorbeeld dat tegen 2030 door een gebrek aan werknemers met de technische vaardigheden om chips te maken, meer dan de helft van de beschikbare functies niet ingevuld zal zijn.
3. AI verlegt automatisering van de fabrieksvloer naar het kantoor: Arbeid en technologie hebben een complexe relatie; het verhoogt de productiviteit terwijl het ook banen vervangt. Hoewel AI uiteindelijk werknemers kan verdringen - vooral in dienstverlenende sectoren zoals de advocatuur, de financiële wereld, farmaceutisch onderzoek en onderwijs - zal dit niet op korte termijn gebeuren en ook niet op de schaal die de krantenkoppen suggereren.
4. Het rafelende effect van globalisering op arbeidspatronen: Nu het 'gouden tijdperk' van de globalisering voorbij is, zijn er paradigmaverschuivingen aan de gang die door beleggers over het hoofd worden gezien. Migratie, het dichter bij huis halen (onshoring) van wereldwijde toeleveringsketens en de opleving van de onderhandelingsmacht van arbeidskrachten zijn allemaal factoren waar beleggers rekening mee moeten houden, gezien hun potentieel om groei, inflatie en monetair beleid in dit nieuwe tijdperk van arbeidsmarkten te beïnvloeden.

'Technologie en trends zoals de reshoring van toeleveringsketens zorgen in toenemende mate voor discrepanties tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt in geavanceerde economieën', voegt Taimur Hyat, Chief Operating Officer van PGIM, toe. "Dit onderzoek laat zien waar bedrijven talent en expertise kunnen vinden om hun groei te ondersteunen. Dit is een belangrijke factor om in overweging te nemen bij het nemen van investeringsbeslissingen voor de lange termijn.'

De regionale voorlopers van vandaag komen in de komende periode voor uitdagingen te staan

De veranderende arbeidsmarkten zullen resulteren in nieuwe winnaars en verliezers per sector en regio, vervolgt Hyat. 'Het is essentieel voor beleggers om de verstrekkende gevolgen van deze nieuwe dynamiek te begrijpen.' In het rapport creëert PGIM een kader voor de evaluatie van het arbeidsaanbod, de arbeidskwaliteit en de beleidsomgeving.

Uit het onderzoek blijkt dat veel van de huidige voorlopers moeite zullen hebben om aan de toekomstige vraag naar arbeidskrachten te voldoen. Ondertussen bevinden nieuwe en onverwachte landen zich in een betere positie om te profiteren van de arbeidstransformatie.

Enkele bevindingen:

• In Azië zal het voor China een grote uitdaging worden om aan de toekomstige vraag naar arbeidskrachten te voldoen. China's sterke demografische daling en netto negatieve migratie betekenen dat het land slecht scoort op het gebied van arbeidsaanbod.
• De grootste economieën in Europa zullen het moeilijk krijgen, terwijl kleinere landen zoals Zweden en Zwitserland beter gepositioneerd zijn. Duitsland, Italië en Spanje zullen in het nieuwe tijdperk worden geconfronteerd met een sterke demografische daling die waarschijnlijk niet zal worden opgelost door het huidige immigratiebeleid.
• In Noord- en Zuid-Amerika zullen de huidige regionale voorlopers Mexico en Brazilië het moeilijk krijgen, omdat ze beide te maken hebben met grote demografische uitdagingen die waarschijnlijk niet kunnen worden verzacht door de huidige trends in migratie of arbeidsparticipatie van vrouwen. Naast Canada en de VS zijn Chili en Costa Rica goed gepositioneerd voor het nieuwe arbeidstijdperk.
• Hoewel de Afrikaanse voorlopers Zuid-Afrika, Egypte en Nigeria een gunstige demografie hebben in vergelijking met landen in andere regio's, scoren ze slecht op arbeidskwaliteit en het gemak van zakendoen.