PGIM Fixed Income: EU moet gefragmenteerd financieel systeem aanpakken
PGIM Fixed Income: EU moet gefragmenteerd financieel systeem aanpakken
'Het is hoog tijd dat de EU met meer overtuiging het huidige gefragmenteerde financiële systeem aanpakt. Dat is nodig om kapitaal vrij te maken waarmee de regio in haar eigen toekomst kan investeren', zegt Katharine Neiss, Chief European Economist van PGIM Fixed Income.
'De ontnuchterende feiten zijn dat als Europa doorgaat op het huidige pad van zwakke investeringen, het steeds verder achterop raakt bij de VS en China.' Volgens de meest recente IMF-prognoses kan de kloof tussen het bbp van de EU en dat van de VS al in 2030 zijn opgelopen tot bijna 40%, om tegen 2050 te zijn gegroeid tot bijna 60%.
Bedrijven in de EU halen nog steeds ongeveer 90% van hun financiering uit bankleningen, weet Neiss. 'Door de huidige regels zijn de gesecuritiseerde markten in heel Europa niet heel diep. Dat zet een rem op de hoeveelheid beschikbare financiering in de verschillende sectoren en de regio als geheel.'
Ter vergelijking: bankleningen zijn verantwoordelijk voor ongeveer 25% van de financiering in de VS, de rest komt van de kapitaalmarkten. En had de Europese securitisatiemarkt in 2008 nog 85% van de omvang van de Amerikaanse, inmiddels is dat gekrompen tot 17%.
Soevereiniteit
'Zorgen over erosie van soevereiniteit hield lang de integratie van kapitaalmarkten tegen. Dit moet echter bezien worden in het licht van de status quo waarin bedrijven in lidstaten beperkte toegang hebben tot kapitaal in eigen land - een situatie waarin bedrijven voor uitbreiding afhankelijk zijn van de Amerikaanse kapitaalmarkten en waarin veel van Europa's meest innovatieve startups vertrekken naar het buitenland', zegt Neiss.
'En wat zegt het over soevereiniteit als Europese huishoudens hun pensioengeld in het buitenland moeten beleggen om enige hoop te hebben op een fatsoenlijk rendement?'
Een meer geïntegreerd financieel systeem zou een omgeving bieden die aantrekkelijker is voor alle investeerders en op zijn beurt de zelfvoorziening van het in de EU beschikbare kapitaal verbeteren, aldus de econome.
Dan is er het argument dat als de eurozone financieel meer met elkaar verweven is, een brand in één lidstaat zich snel naar andere kan verspreiden, waardoor er risico's ontstaan voor de financiële stabiliteit in de hele regio. Maar Neiss betwijfelt dit. 'Het losgekoppelde financiële landschap tijdens de Europese staatsschuldencrisis heeft de gesynchroniseerde klappen voor banken in Ierland, Spanje, Nederland en Italië en de ernstige kredietcrisis die daarop volgde toch ook niet kunnen verhinderen?'
Het is dan ook niet bewezen dat de financiële stabiliteit wordt verzwakt door meer integratie, vervolgt ze. Bovendien lijken centrale bankiers en beleidsmakers, beschikkend over nieuwe instrumenten, effectief te zijn geworden in het omgaan met uiteenlopende stressvolle omstandigheden, zoals de coronacrisis, de energieschok en de daaropvolgende scherpe stijging van de rente.
'Het is duidelijk dat de oude aanpak om tot financiële integratie te komen niet heeft gewerkt. Het Draghi-rapport biedt een duidelijke routekaart, inclusief markt bevorderende hervormingen op het gebied van securitisatie. Het is nu tijd voor doortastende hervormingen.'