Bob Homan: Gecorrigeerd door de ‘onzichtbare hand’
Door Bob Homan, Hoofd ING Investment Office
President Donald Trump slaat wild om zich heen. Enkel de tucht van de markt lijkt het economisch beleid van de Verenigde staten weer voorspelbaar en bestendig te kunnen maken.
Economische ontwikkelingen beïnvloeden financiële markten sterk. Daarom wordt er door analisten, strategen en vermogensbeheerders altijd naarstig uitgekeken naar de laatste cijfers. De interpretatie van die cijfers is per marktregime verschillend: als het tij economisch zwak is, wordt meer werkgelegenheid gezien als goed voor aandelenmarkten. En als het tij economisch sterk is, niet. De angst voor inflatie en de daarmee samenhangende hogere rentes telt op dat moment zwaarder dan extra groei kan bijdragen aan de bedrijfswinsten.
Over berichten rondom invoertarieven leek de markt tot voor kort eensgezind. Immers, het heffen van nieuwe tarieven is slecht voor economische groei én verhoogt de inflatie. Toen president Trump en de zijnen importtarieven aankondigden, reageerden de aandelenmarkten daarom negatief. En toen ze werden uitgesteld, veerden markten weer op. Er is echter iets veranderd. Sinds vorige week reageren markten niet langer positief op het loslaten van importtarieven. Het constante aankondigen en intrekken van heffingen maakt mensen bloednerveus. Niet alleen op Wall Street, maar ook in de hoofdstraat. Consumenten houden dan de hand op de knip, terwijl onzekere managers de investeringsplannen van bedrijven uitstellen.
Dit is precies wat we nu zien gebeuren. De lagere vertrouwenscijfers in de Verenigde Staten eisen hun tol. En de minder hard groeiende economie wordt nu als bepalender gezien dan een lagere inflatie (door afnemende investeringen en uitgaven), in plaats van omgedraaid. Nu aandelenmarkten door dit afnemende vertrouwen significant inleveren, zal er een negatief welvaartseffect optreden: veel Amerikanen hebben aandelen en die voelen zich aanzienlijk minder rijk. Dit effect versnelt vervolgens weer de vertrouwensafname en dat gaat ten koste van economische groei.
Ik denk dat Trump zal moeten inzien dat zakendoen als een regering anders is dan zakendoen als een bedrijf. De Britse premier Liz Truss ondervond de tucht van de markt tweeëneenhalf jaar geleden in één dag. Nu duurt het iets langer. De ‘onzichtbare hand’ kan er zo voor zorgen dat het economisch beleid in de VS weer voorspelbaarder en bestendiger wordt. Samen met alle analisten, strategen en beheerders kijk ik ernaar uit.