SSGA: Tear down those walls
De recente beursdaling door president Trumps 'Liberation Day'-tarieven en China's vergeldingsmaatregelen nadert historische proporties. Gemiddeld zijn aandelen inmiddels met 26% gedaald vanaf hun hoogste punt van het afgelopen jaar. Daarmee is deze correctie vergelijkbaar met eerdere crises zoals de beurscrash van 1987, de implosie na de dotcombubbel en de financiële crisis van 2008. Herstel is mogelijk, maar beleggers moeten rekening houden met langdurige volatiliteit en onzekerheid.
Volgens Michael Arone, hoofd beleggingsstrategie bij State Street Global Advisors, is het handelsbeleid van Trump een klassiek voorbeeld van een oplossing op zoek naar een probleem. Trump stelt al veertig jaar dat Amerika structureel wordt benadeeld door handelspartners zoals Japan en China. Maar waar precies op wordt ingezet met het huidige beleid blijft vaag: is het doel het handelstekort verkleinen, extra inkomsten voor de overheid genereren, industriebanen terughalen, of zelfs problemen zoals illegale immigratie en drugshandel oplossen?
Arone wijst erop dat het handelstekort al meer dan vijftig jaar bestaat, terwijl de Amerikaanse economie tegelijkertijd exponentieel is gegroeid. In 1970 bedroeg het Amerikaanse bbp slechts 1,1 biljoen dollar met een inkomen per hoofd van 5.266 dollar. Tegenwoordig bedraagt het bbp bijna 30 biljoen dollar met een gemiddeld inkomen per inwoner van ruim 86.000 dollar. Het idee dat het handelstekort schadelijk zou zijn, strookt daarom niet met historische feiten.
Ook het idee van Trump om miljarden dollars aan staatsinkomsten te genereren uit hogere importtarieven is volgens Arone niet realistisch. Trump en zijn adviseur Peter Navarro rekenen op ruim 600 miljard dollar per jaar aan extra inkomsten. Maar om dat te realiseren, zouden consumenten hun koopgedrag niet mogen aanpassen aan fors hogere prijzen. Historisch gezien leidt een dergelijke prijsstijging juist tot minder consumptie en dus minder inkomsten uit tarieven. Daarnaast zou het daadwerkelijk realiseren van 600 miljard aan extra inkomsten betekenen dat de import gelijk blijft en het doel van industriële productie terughalen naar de Verenige Staten dus niet wordt gerealiseerd.
De ambitie om industriële banen terug naar Amerika te brengen via hogere tarieven is sowieso twijfelachtig. Sinds 1995 verdwenen er bijna vijf miljoen banen in de industrie, vooral vanwege automatisering en technologische vooruitgang. Zelfs landen met grote handelsoverschotten, zoals Duitsland, zagen hun aandeel industriële banen dalen—van 20% naar 16% tussen 2000 en 2024. Banenverlies in de industrie hangt eerder samen met technologische vooruitgang dan met handelstekorten.
Toch ziet Arone één mogelijke positieve uitkomst van Trumps handelsoffensief: als de VS slaagt erin om met onderhandelingen de wereldwijde handelsbarrières juist te verminderen, zou dat uiteindelijk de wereldeconomie ten goede komen. Om president Reagan te parafraseren: Mr president, tear down those walls.
