Schroders: Breken in 2019 weer betere tijden aan voor opkomende markten?
Schroders: Breken in 2019 weer betere tijden aan voor opkomende markten?
2018 was een jaar om snel te vergeten voor beleggers in opkomende markten. De consensus is dat 2019 beter zal worden. Toch is het macro-economische plaatje gemengd, meent Craig Botham, econoom opkomende markten bij Schroders. Hij verwacht niet dat 2019 vergelijkbaar wordt met het piekjaar 2017, maar in elk geval wel beter zal worden dan 2018.
Terug naar piekjaar 2017?
Beginnend met het goede nieuws verwacht Schroders dat in 2019 de dollar zal verzwakken. Een zwakkere dollar is over het algemeen een positieve ontwikkeling voor activa uit de opkomende markten. Maar aan de andere kant is er de bedreiging van een zwakkere wereldhandel en groeivertraging in China. Er is een correlatie tussen de dollar en activa uit opkomende markten. Een zwakkere dollar leidt tot outperformance van aandelen uit opkomende markten vergeleken met aandelen uit ontwikkelde markten en gaat ook gepaard met krappere spreads voor opkomende markten schuld in lokale valuta.
Maar een zwakke dollar is niet alleen maar goed nieuws vanuit marktperspectief. De dominante mun beïnvloedt de internationale handel, goederenstromen en bedrijfsschulden. In wezen stimuleert een zwakkere of goedkopere dollar de groei van de kredietverlening en de handel door omdat beide in lokale valuta voor alle landen behalve de VS goedkoper worden.
China heeft het zwaar
Handel is een belangrijke factor voor opkomende markten. Begrijpelijk dat beleggers zich zorgen maken over het handelsconflict. Maar zelfs als dat risico buiten beschouwing wordt gelaten, wijzen de nieuwe exportorders op een krimp van de wereldhandel. De exportgegevens van Aziatische opkomende economieën, die normaal gesproken vooraan in de cyclus staan, laten zien dat ze het moeilijk hebben. Daarnaast meent Botham dat de Chinese economie er veel slechter voor staat dan de officiële cijfers doen geloven.
De markten hebben de stille hoop dat de Chinese overheid een stimuleringsbeleid uit de kast trekt zoals ze eerder heeft gedaan. Als de geschiedenis zich herhaalt, en China initieert grootscheepse krediet- en infrastructuurstimulansen, dan krijgen de grondstoffenprijzen een enorme boost van 's werelds grootste grondstoffenverbruiker en verdwijnen de zorgen over deflatie.
Maar de Chinese beleidsmakers zijn beperkt in hun mogelijkheden om te stimuleren. Budgettair en monetair komt China steeds meer onder druk te staan door een mix van hoge lokale overheidsschulden en zorgen over de financiële stabiliteit en de yuan. Botham verwacht geen stimulering zoals in 2009 en 2016. De maatregelen zullen beperkt blijven tot belastingverlagingen van de centrale overheid. Dit is inherent minder grondstoffenintensief, omdat het niet gericht is op infrastructuur of onroerend goed. Het lijkt Botham daarom zeer onwaarschijnlijk dat China de grondstoffenprijzen of de wereldhandel zal redden.
Voorzichtig optimistisch
Bonham verwacht voor opkomende markten geen herhaling van 2017, maar ook niet van 2018. Hij verwacht wel dat 2019 beter zal gaan worden dan 2018. Voor beleggers zijn er selectief kansen te vinden, maar Botham wijst wel op de macrorisico’s waar beleggers alert op moeten blijven.