Daarom heeft BNP Paribas Asset Management een iets ander uitgangspunt genomen en een simulatie gedaan om te komen tot een invulling van een mogelijke portefeuille waarbij een life-cycle benadering centraal staat. In beide mogelijke contracten binnen het nieuwe stelsel, het “nieuwe” contract en de “verbeterde premieregeling”, zal het beleggingsbeleid namelijk worden afgestemd op de leeftijdscohorten binnen het fonds.

 

Hoe de portefeuille voor een bepaald pensioenfonds er precies uit zal zien hangt van veel factoren af. Pensioenfondsen zijn immers heel divers zowel in samenstelling als in risicohouding. Welke variant uiteindelijk ook wordt gekozen, duidelijk is wel dat er meer een life-cycle benadering zal worden toegepast, waarbij per generatie of leeftijdscohort meer of minder risico zal worden genomen. Het zogenaamde “nieuwe contract” is zeker niet hetzelfde als een individuele DC-regeling, er is nog steeds sprake van collectief beleggen, met een toedelingssystematiek en een solidariteitsbuffer, die risicodeling tussen generaties mogelijk moet maken.

 

De tweede variant, de “WVP+” (Wet Verbeterde Premieregeling +) kent in mindere mate een collectieve risicodeling. In dit document zal niet worden ingegaan op de twee varianten, maar ligt de focus op het resultaat als het life-cycle denken binnen de beleggingsportefeuille wordt ingevoerd. Wat betekent dit voor het beleggingsbeleid?

 

Klik hieronder voor het volledige rapport: