Remco Bleijs: IPCC rapport en het zilver van Abdi

September 7, 2021

Door Remco Bleijs, Associate Partner Asset Management en Sustainability Services bij EY

Niemand kan het gemist hebben de afgelopen maanden. De verwoestende overstromingen en dijkdoorbraken in Limburg, Duitsland en België. De enorme bosbranden in Frankrijk, Italië en Griekenland. De extreme hitte in Portland en Groenland. De uitzonderlijke droogte in 2020. De vele doden, angst en extreme financiële en fysieke schades.

We moeten er helaas aan wennen: dat het steeds vaker voorkomt, dat het letterlijk dichterbij komt, dat het in andere werelddelen steeds extremer wordt. Dat is feitelijk ook wat het recente Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) klimaatrapport beschrijft en nader uitlegt. Het klimaat is in een razendsnel tempo bezig te veranderen en het is ‘onmiskenbaar dat de mens daarvan de oorzaak is’, aldus het IPCC. Alleen als de uitstoot van broeikasgassen ‘in de komende decennia fors daalt’ kan de opwarming van de aarde beperkt blijven tot 2 graden zoals afgesproken in het Parijs akkoord van 2015.

Dat staat in het in augustus jongstleden verschenen nieuwste klimaatrapport van het IPCC, de toonaangevende klimaatwerkgroep van de Verenigde Naties. De wetenschappers citeren daarin 14.000 onderzoeken, waarvan de meeste nieuw zijn. Het IPCC-rapport geldt als richtinggevend voor het klimaatbeleid van regeringen wereldwijd. Gaat dit ook de strategie en het beleid van bedrijven, (institutionele) beleggers en banken bepalen?

Leverage effect en noodzakelijke actie

In het IPCC rapport wordt eveneens veel aandacht geschonken aan de zogenaamde ‘kantelpunten’. Dit zijn ‘onomkeerbare veranderingen met een grote impact op het gehele systeem, waardoor de opwarming van de aarde nog sneller zal gaan’. Een soort leverage effect dus.

In het huidige rapport wordt de verwachting van extreme weersituaties volgens de klimaatmodellen voor de komende decennia geschetst. Dit is gedaan in vijf scenario’s uitgaande van 1,4 tot 4,4 graden Celsius temperatuurstijging, waarbij de 4,4 graden stijging een ‘dramatisch toekomstbeeld’ schetst.

Snelle en grootschalige actie is meer dan ooit nodig, toont het IPCC rapport expliciet aan. Verandering en actie van overheden, bedrijven, beleggers, toezichthouders en aan het einde van de keten uiteraard de mens. Vrij vertaald vraagt het om heroïsche daden en dat we elkaar nog meer tot verandering stimuleren en op sleeptouw nemen.

Abdi’s heroïsche daad

Dat stimuleren en op sleeptouw nemen doet me denken aan onze landgenoot Abdi Nageeye. Heeft u het gezien, op de slotdag van de Olympische Spelen op 8 augustus jongstleden? Abdi had al weken last van een hamstringblessure en het was uiterst onzeker of hij deel kon nemen aan het koningsnummer van de Spelen. Gelukkig kon hij toch starten en mede door de (wederom) extreme hitte vielen vele concurrenten uit. Abdi moest op enig moment uit de kopgroep lossen, maar in de eindfase van de marathon kwam hij toch verrassend terug. En hoe!

Dat Eliud Kipchoge het goud ging pakken verbaasde niemand, maar achter hem ontstond het gevecht om het Olympisch zilver en het brons. Met een enorm gevoel van trots zagen vele landgenoten Abdi in de eindsprint het zilver voor Nederland pakken. Maar de loftrompet ging wereldwijd voor hem uit door zijn heroïsche daad.

Hij draaide zich vlak voor de finish al sprintend om zodat hij zijn Belgische boezemvriend Bazir Abdi enorm kon stimuleren en aanmoedigen nog een laatste extra inspanning uit zijn o zo vermoeide lijf te persen. En dat lukte, waardoor Bazir z’n Keniaanse concurrent nipt wist te verslaan en het brons pakte. Onze Abdi werd door de wereldwijde pers op een voetstuk geplaatst door deze actie. Voor eeuwig een held!

Zo zou het als vervolg op het alarmerende klimaatrapport van het IPCC ook moeten gaan. Elkaar in een ogenschijnlijk verloren race aanmoedigen om te herstellen en voor het meest gunstige klimaatscenario te gaan. Voor onszelf én de generaties na ons. Maar óók om de enorme verwachte negatieve financiële én economische impact van klimaatverandering te voorkomen. Naast de financiële schade wordt de economische schade door de Europese Centrale Bank en het European Systemic Risk Board namelijk op minimaal 20% van het wereldwijde Gross Domestic Product ofwel Bruto Binnenlands Product ingeschat. Gigantisch dus.

Word jij de nieuwe Abdi?

Zie voor een Nederlandse (beleids)samenvatting van het IPCC rapport: ipcc.ch

Meer columns van Remco Bleijs