J.P. Morgan: Marktvolatiliteit houdt aan - is er nog iets positiefs te melden?

J.P. Morgan: Marktvolatiliteit houdt aan - is er nog iets positiefs te melden?

March 16, 2022

Equity War Ukraine
Koersen.jpg

De markten zijn een puinhoop zolang de vreselijke oorlog in Oekraïne voortduurt. Vorige week beleefden grondstoffen zowel de grootste eendagsrally als de grootste eendagsdaling in hun geschiedenis. De aandelenmarkten hebben moeite om richting te vinden, en de obligatierente stijgt door de aanhoudende anti-inflatie retoriek van de centrale banken.

De volatiliteit zal waarschijnlijk nog minstens een paar weken aanhouden en sommige bulls beginnen het vertrouwen in een goede afloop te verliezen. De oorlog dreigt de grondstofvoorraden te schokken en de inflatie naar een hoger niveau te tillen, net nu de centrale banken een renteverhogingscyclus lijken in te zetten. 
 
Toch gelooft Grace Peters, Head of Investment Strategy EMEA, bij J.P. Morgan Private Bank  dat er nog altijd interessante mogelijkheden zijn, met name voor langetermijnbeleggers. Zij onderzoekt drie ontwikkelingen die wellicht goed kunnen uitpakken voor beleggers en die de markten kunnen helpen stabiliseren.
 
De aandelenmarkten staan al sinds het begin van dit jaar onder druk. Macro-, markt- en sentimentindicatoren en andere gezondheidsstatistieken blijven allemaal dikke waarschuwingssignalen afgeven. Ze komen allemaal op hetzelfde neer: markten zijn ongezond en beleggers zijn nerveus. 
 
Wanneer de zaken er zo somber bij liggen, kan het helpen om na te denken over wat er goed zou kunnen gaan, meent Peters. Market timing is een gevaarlijke gewoonte en staat haaks op een op doelstellingen gebaseerde langetermijnbelegging. Maar wanneer alle aandacht uitgaat naar de risico's (oorlog, energieprijsschokken, grondstoffentekorten, stagflatie, recessie, enz.), verlaagt dat de drempel voor wat beter, of zelfs minder slecht, nieuws is.
 
Peters ziet drie ontwikkelingen die wellicht goed kunnen uitpakken en enige stabiliteit op de markten kunnen brengen:
 
1. Vorderingen bij de vredesbesprekingen. De markten gingen met horten en stoten omhoog toen de krantenkoppen zinspeelden op een mogelijk kader voor een compromis tussen Rusland en Oekraïne, maar ze hebben het niet kunnen vasthouden. Het lijkt erop dat beleggers eerst substantiële vooruitgang willen zien in de besprekingen die tot een wapenstilstand kunnen leiden voordat ze aan een opluchtingsrally durven denken.
 
2. De energiemarkten bereiken een nieuw evenwicht. De prijzen voor ruwe olie mogen dan bijna 20% onder de pieken van eerder vorige week liggen, de roep om $200 per vat klinkt nog altijd op de markt. Veel beleggers denken dat de stijgende energieprijzen de consumenten zodanig zullen belasten dat de vraag instort. De Europese economie is bijzonder kwetsbaar voor de onzekerheid in de energiesector en zou hierdoor wel eens verzwakt kunnen raken. Omdat de Amerikaanse economie relatief meer ‘geïsoleerd' is van het conflict en de naschokken ervan, denkt Peters dat de wereldeconomie uiteindelijk bestand is tegen hogere olieprijzen. Maar aandelen wachten niet af om daar achter te komen. De enige dag waarop de S&P 500 vorige week winst boekte, was toen de olieprijzen met 12% daalden. Energie is het belangrijkste transmissiekanaal tussen de oorlog, de economie en de aandelenmarkt. Zolang de olieprijzen volatiel blijven, zullen aandelenmarkten dat ook zijn.
 
3. De beleidsreactie. Tot dusver is de aandacht vooral uitgegaan naar het soort sancties dat de VS en de EU aan Rusland opleggen. Het is de moeite waard om ook te kijken welk soort beleid de binnenlandse economieën kan beschermen tegen de gevolgen van de sancties. Het verlagen van de belasting op energie ligt op tafel om de consumenten in zowel Europa als de VS te helpen. Het Internationaal Energieagentschap van de OESO heeft al 60 miljoen vaten uit de strategische reserves van de lidstaten vrijgegeven, waardoor het wereldwijde aanbod gedurende twee maanden met 1 miljoen vaten per dag zal toenemen. De VS lijken ook te lobbyen bij Saoedi-Arabië, Venezuela, Iran en binnenlandse producenten om de productie op te voeren ter vervanging van de 2 tot 4 miljoen vaten die dagelijks uit Rusland kwamen en die nu op de zwarte lijst staan. Een gecoördineerde productieverhoging door de OPEC zou met open armen ontvangen worden, maar daar hoeft op dit moment nog niet op gehoopt worden. Al deze verschuivingen en veranderingen vergen tijd en zijn niet allemaal even doeltreffend, maar ze geven in elk geval aan dat de beleidsmakers zich bewust zijn van de potentiële schade die de sancties kunnen toebrengen aan de binnenlandse economieën.

Related posts