AXA IM: Fever breaking
AXA IM: Fever breaking
De 10-jaarsrente in de VS is de afgelopen week aanzienlijk gedaald in reactie op een bijna perfecte combinatie van factoren. Een teken van Jay Powell dat, hoewel de Fed nog steeds een verkrappend beleid voert, de lat voor een volgende verhoging steeds hoger komt te liggen.
Het Amerikaanse ministerie van Financiën kondigde aan dat ze in de komende drie maanden meer nadruk zullen leggen op het uitgeven van schulden met een kortere looptijd, in plaats van schulden met een langere looptijd. En tot slot bleken de payrolls voor oktober aan de bescheiden kant te zijn, met een banengroei onder het trendniveau, een kleine stijging van de werkloosheid en, wat cruciaal is, een verdere vertraging van de lonen.
Hoewel we de recente obligatiekoorts op de obligatiemarkt misschien hebben zien doorbreken, zijn er grenzen aan het renteherstel. Nu de Fed de impact van de marktgedreven verkrapping van de financiële voorwaarden expliciet heeft erkend in de kalibratie van haar eigen koers, zou het symmetrisch zijn dat als de marktrente te snel of te ver daalt, de kans toeneemt dat de Fed uiteindelijk gedwongen wordt om opnieuw te verhogen.
Dit is natuurlijk niet nodig als de economie blijft afzwakken - en het vierde kwartaal zou wel eens een middelmatig kwartaal kunnen worden. Maar naast de cyclische factoren moet er ook nog rekening worden gehouden met fundamentele krachten.
Het ministerie van Financiën kan de druk op de langetermijnrente tijdelijk verlichten door meer 1 en 2-jaars notes uit te geven, maar het blijft een feit dat de totale omvang van de federale schuld zal blijven stijgen, zonder dat er een duidelijk perspectief is op een volgende begrotingsconsolidatie. Het gedrag van Japanse beleggers moet ook in de gaten worden gehouden in het licht van de zoveelste aanpassing van de Yield Curve Control van de BOJ.
In de eurozone blijkt uit de gegevens van oktober dat de inflatie afneemt, naast de mechanische basiseffecten op energie en voedsel. De daling van de prijzen van zowel industriegoederen als diensten - zij het in mindere mate voor de laatste - is geruststellend. De kosten van deze afnemende inflatie worden helaas steeds duidelijker zichtbaar: de arbeidsmarkt verzwakt, ook al blijft de verslechtering voorlopig binnen de perken. Maar de ECB-haviken geven niet op. We bespreken hier de laatste toespraak van Isabel Schnabel.