Weinig liefde voor goud (en nog minder voor de mijnwerkers)

De goudprijs veranderde weinig in februari en sloot op 13 en 14 februari onder de $2.000 per ounce, waarna het weer opveerde en de rest van de maand boven dit niveau bleef. Goud kwam uiteindelijk op 29 februari uit op $2.044 per ounce, een stijging van 0,23% voor de maand.

De Amerikaanse kerncijfers en de consumentenprijsindex (CPI) voor januari lagen boven de consensusverwachtingen, waardoor de kans op een renteverlaging van de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) naar later in het jaar werd verschoven en wat halverwege de maand druk zette op de goudmarkt.

Goud vond later steun om tot nu toe dit jaar een gemiddelde slotkoers van $2.029 per ounce te realiseren - niet zo slecht, gezien het feit dat in dezelfde periode de Amerikaanse dollar met 2,8% is gestegen (zoals gemeten door de DXY Index) en de vraag naar beleggingen in fysiek goud (gemeten aan de hand van posities in door goud gedekte ETFs) met 3,7% is gedaald.

Hoewel fysiek goud de afgelopen maand schijnbaar onbemind was, was het hart van goudaandelen eigenlijk gebroken. De NYSE Arca Gold Miners Index (GDMNTR) en de MVIS Global Juniors Gold Miners Index (MVGDXJTR) daalden in februari met respectievelijk 6,10% en 6,84%, waardoor de toch al aanzienlijke waarderingskloof ten opzichte van het metaal verder werd vergroot.

De eerste dagen van maart hebben echter enige verlichting gebracht voor beleggers in goudaandelen, waarbij goudmijnaandelen het een stuk beter deden dan fysiek goud, nu goud nieuwe recordhoogtes bereikt. Dit zou het begin kunnen zijn van een terugkeer naar het gemiddelde, waarbij goudmijnaandelen opnieuw hun hefboomwerking op de goudprijs laten zien en beter presteren dan fysiek goud wanneer de goudprijs stijgt.

Ter referentie: de GDMNTR zou ruimschoots moeten verdubbelen ten opzichte van de huidige niveaus om de piek van augustus 2011 te bereiken - er lijkt dus alleen op basis van historische prestaties nog steeds een behoorlijk potentieel groeipad te zijn.

Goudmijnwerkers gaan er echt voor

We waren vorige maand aanwezig bij de BMO Global Metals, Mining and Critical Minerals Conference. We ontmoetten het management van meer dan 40 goud- en edelmetaalbedrijven. Deze conferentie biedt een uitstekende gelegenheid om de polsslag van de sector te peilen, trends en thema’s te identificeren en updates te krijgen van de individuele bedrijven, terwijl u mogelijk nieuwe investeringsideeën ontdekt. Dit zijn enkele van onze belangrijkste punten:

• Locatie, locatie, locatie — Het is geen geheim dat mijnbouwbedrijven te maken krijgen met veel risico’s die verband houden met de regio’s waar ze actief zijn. Het is echter belangrijk (en noodzakelijk als u in de sector wilt investeren) om onderscheid te maken tussen bredere jurisdictierisico’s en risico’s specifiek voor mijnbouwactiviteiten. We hebben bedrijven ontmoet met projecten in regio’s/jurisdicties die als geopolitiek risicovol worden beschouwd – inclusief in landen als Peru, Ecuador, Guyana, Nicaragua, Papoea-Nieuw-Guinea en Ethiopië – maar waar het management schijnbaar geniet van operationele stabiliteit op deze plaatsen. Ivoorkust en Guinee lijken te worden beschouwd als plekken van stabiliteit in de complexe West-Afrikaanse regio. West-Afrika, een uitdagend rechtsgebied vanwege het geopolitieke landschap, blijft een van de beste regio’s om goudbronnen te ontdekken en te ontwikkelen vanuit het oogpunt van exploratie, vergunningverlening, arbeids- en kapitaalefficiëntie. Hoewel bedrijven voorzichtiger lijken te zijn over de voortdurende veranderingen en ontwikkelingen die plaatsvinden in landen als Argentinië, Colombia en Mexico, lijken de algemene vooruitzichten met betrekking tot de mijnexploitatie en investeringen optimistisch.