Wereldwijde economische en inflatoire dynamiek

De wereldeconomie toont veerkracht in 2025, waarbij regio’s als de VS, Europa en China een recessie weten te vermijden. De groei zal echter naar verwachting matigen door factoren zoals importheffingen, belastingverlagingen, immigratiehervormingen en aanpassingen in de overheidsuitgaven. Met name de desinflatie, die eerder een steunpilaar was, is grotendeels ten einde gekomen. Centrale banken, met uitzondering van de Japanse, blijven het monetaire beleid versoepelen om de groei te stabiliseren, hoewel de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) mogelijk een pauze inlast bij het verlagen van de rente als inflatiedoelen niet worden gehaald.

De politieke verschuiving in de VS brengt grote fiscale veranderingen met zich mee, waaronder belastingverlagingen en mogelijke importheffingen. Hoewel belastingverlagingen de winst na belasting kunnen verhogen en vermogen kunnen verschuiven naar kapitaaleigenaren, is hun economische impact beperkt in kapitaalrijke economieën zoals de VS. Importheffingen, met name een voorgestelde 60% op Chinese importen, kunnen het Chinese BBP met 1%-2% en dat van de VS en de wereld met maximaal 0,8% verlagen tegen 2026. Importheffingen zijn echter gemakkelijk terug te draaien, waardoor hun langetermijneffect minder ernstig is.

Importheffingen verhogen inflatie

Hoewel de inflatie afneemt door het wegvallen van knelpunten in de toeleveringsketen en dalende goederenprijzen, stijgen de prijzen in de dienstensector. Het vertrouwen van de Fed in het halen van de 2%-inflatiedoelstelling kan misplaatst zijn, aangezien kerninflatiemaatstaven de werkelijke prijsdruk mogelijk onderschatten. Importheffingen en handelsfricties zullen naar verwachting de inflatie verhogen, wat de uitdaging voor de Fed vergroot.

Schuldenlast en stijgende neutrale rente

De neutrale rente (R*), die de economie niet stimuleert of afremt, is gestegen door demografische verschuivingen en toenemende productiviteit. De Fed schat de neutrale rente op ongeveer 3%-3,5%, wat hoger is dan in voorgaande jaren. Met de huidige Amerikaanse rente boven dit niveau is het monetaire beleid restrictief, maar de effecten daarvan zijn mogelijk nog niet volledig zichtbaar door beleidsvertragingen, budgettaire stimulans en veerkrachtige BBP-groei.

Zorgen over de houdbaarheid van schulden keren terug nu de tekorten in ontwikkelde economieën hoog blijven. Hoewel een hogere schuldenlast de rente kan verhogen, kunnen wereldwijde spaaroverschotten dit effect compenseren. Europa staat voor extra uitdagingen, aangezien de Europese Centrale Bank (ECB) haar obligatie-opkoopprogramma’s beëindigt, wat de premies kan verhogen. 

Beleggingskansen in vastrentende waarden

Ondanks de uitdagingen biedt de vastrentende markt aantrekkelijke kansen in 2025. Rendementen op hoogwaardige obligaties zijn historisch gezien aantrekkelijk en worden ondersteund door versoepeling van het monetaire beleid. Zo bieden Amerikaanse 10-jaars Treasuries waarde bij 4,3%, terwijl Duitse bunds bij 2,4% ook veelbelovend zijn. De schuldmarkten bevinden zich echter dicht bij een cyclisch piekniveau, wat de potentie voor kapitaalwinst beperkt.

De verwachte wanbetalingspercentages voor bedrijven blijven laag door sterke fundamentele bedrijfsfactoren en de beschikbaarheid van private schuld. Deregulering kan aandeelhoudersvriendelijke activiteiten zoals fusies en overnames stimuleren, wat meer ten goede komt aan aandeelhouders dan aan obligatiehouders. 

Gesecuritiseerde activa en schulden in opkomende markten beschouwt Janus Henderson als bijzonder aantrekkelijk. Deze activa bieden diversificatievoordelen, vooral nu obligatiemarkten hun rol als stabilisator in beleggingsportefeuilles terugwinnen. De spreiding in prestaties tussen beleggingscategorieën blijft groot, waardoor zorgvuldige selectie essentieel is.

Risico’s beheren en portefeuillediversificatie

Inflatie, importheffingen en verstoringen van kapitaalstromen vormen belangrijke risico’s voor de vooruitzichten op vastrentende waarden. Hoewel versoepeling door centrale banken obligaties ondersteunt, kunnen structurele factoren zoals overheidschuldniveaus en het aanbod van bedrijfsobligaties de rente hoog houden. Volgens Janus Henderson doen beleggers er goed aan om breed te spreiden in vastrentende beleggingen, met een focus op duratie en kansen in gesecuritiseerde markten en leningen uit opkomende markten.

Obligaties blijven ondanks de uitdagingen een betrouwbare bron van inkomsten en spreiding. Nu de volatiliteit op aandelenmarkten aanhoudt, kunnen obligaties een stabiliserende rol spelen in beleggingsportefeuilles. De ontwikkeling van economisch beleid en marktresponsen zal echter uiteindelijk de vastrentende markten in 2025 vormgeven.

Conclusie

De vastrentende markt in 2025 biedt een complex, maar veelbelovend beleggingsklimaat. Hoewel inflatoire druk en politieke verschuivingen uitdagingen vormen, bieden de aantrekkelijke rendementen op overheidsobligaties en kansen in nichemarkten zoals gesecuritiseerde activa en schulden in opkomende markten een pad naar veerkrachtige beleggingsstrategieën. Selectiviteit en aanpassingsvermogen blijven van cruciaal belang nu beleggers navigeren door dit veranderende landschap.