Schroders: Wat als Trump niet bluft?

January 14, 2025

President Trump zal uiteindelijk een pro-groeibeleid nastreven wanneer hij op 20 januari aantreedt. Maar economische voorspellingen zijn momenteel nog moeilijker dan anders, door de enorme onzekerheid over de beleidsprioriteiten van de nieuwe Amerikaanse regering, zo stellen George Brown, econoom VS en David Rees, econoom opkomende markten bij Schroders. Gaat Trump wel of niet doen wat hij heeft beloofd te zullen doen?

Brown en Rees hebben getracht een ‘Agressieve Trump’-scenario te modelleren. Hierin doen zij vier belangrijke aannames op basis van Trump’s verkiezingsbeloftes:

• Een handelstarief van 60% wordt opgelegd op Chinese goederen, en een tarief van 10-20% voor de rest van de wereld.
• Strengere grenscontroles beperken de immigratie aanzienlijk, waarbij jaarlijks een miljoen ongedocumenteerde migranten wordt gedeporteerd.
• Overheidsstimulering van $10 biljoen over het komende decennium, voornamelijk via lagere belastingen voor particulieren en bedrijven.
• Brede en snelle deregulering, met name in de fossiele brandstof- en financiële sectoren.

Deze factoren hebben een deflatoir effect op de wereldeconomie in vergelijking met het basisscenario van Schroders. China lijdt waarschijnlijk het meest onder de beleidsmaatregelen van een agressieve Trump, hoewel deze mogelijk ook een grote stimulans van de overheid kunnen uitlokken om de binnenlandse vraag te versterken. De verstoringen in de wereldhandel en toeleveringsketens betekenen dat de impact op de groei sterker is dan in hun scenario van een "Amerikaanse consumentenrecessie". Maar de neerwaartse druk op inflatie wordt naar verwachting beperkt door een grote overheidsstimulans, in combinatie met vergeldende handelstarieven en de waardedaling van lokale valuta ten opzichte van de Amerikaanse dollar.

Er zijn volgens de experts belangrijke verschillen in de impact van beleidsmaatregelen van een agressieve Trump op de Amerikaanse economie ten opzichte van de rest van de wereld. Zwakkere handel, een pauze in investeringsbeslissingen en een algemene vertrouwensschok storten waarschijnlijk de meeste economieën in een recessie en leiden tot agressieve renteverlagingen. Maar deze mix zou voor de VS juist een meer stagflationair effect hebben. Met andere woorden, hoewel het groeivooruitzicht voor de VS ook verslechtert onder een ‘Agressieve Trump’-scenario, zou langzamere groei gepaard gaan met meer, in plaats van minder inflatie.

Beperkt aanbod duwt VS richting stagflatie
Hoewel een agressieve Trump volgens Brown en Rees mogelijk een grote overheidsstimulans probeert te leveren, zou de sterkere vraag snel stuiten op een verslechterende aanbodzijde van de economie. Ondanks dat het gedeeltelijk wordt geabsorbeerd door een sterkere dollar en winstmarges, leiden substantieel hogere handelstarieven waarschijnlijk tot meer inflatie in goederenprijzen.

De grotere dreiging voor inflatie komt echter waarschijnlijk voort uit een hard optreden tegen immigratie, inclusief massale deportaties, als dit leidt tot arbeidstekorten die uiteindelijk resulteren in hogere lonen en inflatie in de dienstensector. Zo schat het Peterson Institute bijvoorbeeld dat terwijl een extra invoertarief van 10% tijdelijk ongeveer één procentpunt aan de Amerikaanse inflatie zou kunnen toevoegen, massale deportaties snel meer dan drie procentpunten kunnen toevoegen en meerdere jaren nodig hebben om te normaliseren.

Het Amerikaanse bbp zou in eerste instantie waarschijnlijk kelderen door enorme verstoringen, voordat het een impuls krijgt door de stimuleringsmaatregelen in 2026. Brown en Rees schatten dat de ontwrichting van de aanbodzijde van de Amerikaanse economie het potentiële groeipercentage verlaagt tot ongeveer 1,5% per jaar. Met andere woorden, een meer aanbodbeperkte economie als gevolg van agressieve Trump-beleidsmaatregelen verschuift de samenstelling van nominale groei weg van reële groei naar meer inflatie.

En daarmee wordt de Federal Reserve (Fed) in een moeilijke positie gebracht, zo menen de economen. Terwijl andere centrale banken de rente in 2025 verlagen, kan stagflatie ervoor zorgen dat de Fed het beleid niet kan versoepelen, wat de dollar nog verder zou versterken. Dit lokt waarschijnlijk hevige kritiek uit van de regering-Trump, waardoor de voorzitter van de centrale bank, Jerome Powell, tegen het einde van zijn termijn in mei 2026 wordt vervangen door een voorzitter die meer openstaat voor een soepel monetair beleid.

Schroders’ scenario gaat er vervolgens vanuit dat de Amerikaanse rente tegen het einde van 2026 wordt verlaagd tot 3% in een poging om de groei te stimuleren. Dat, samen met een groot begrotingstekort en een tekort op de lopende rekening (twin deficits), leidt er uiteindelijk in de visie van Brown en Rees toe dat de dollar verzwakt.

Een agressieve Trump dwingt China haar economie te stimuleren
China lijdt waarschijnlijk het meest onder de beleidsmaatregelen van een agressieve Trump. De uitgangspositie van de Chinese economie is al zwak – Schroders heeft haar groeiverwachting voor 2025 onlangs naar beneden bijgesteld tot slechts 4% – en het land zal ook nog eens worden geconfronteerd met de meest agressieve handelsmaatregelen.

De eerste handelsoorlog met Trump was grotendeels ineffectief, en China zal volgens de economen waarschijnlijk opnieuw proberen tarieven te vermijden door handel via derde partijen om te leiden. Andere landen kunnen echter deze keer terughoudender zijn om hieraan mee te werken, uit angst voor Amerikaanse vergeldingsmaatregelen.

Voor de Chinese industrie, die al lijdt onder overcapaciteit en een inzinking in de handel, zouden strafmaatregelen in de vorm van handelstarieven waarschijnlijk leiden tot een aanzienlijke verzwakking van investeringen in de sector. Dit, samen met een algemene deuk in het vertrouwen, zou waarschijnlijk in 2025 een scherpe daling van de bbp-groei veroorzaken.

Peking zal volgens Brown en Rees de acties van Trump niet lijdzaam accepteren. Veel zwakkere economische groei leidt waarschijnlijk tot een grote stimulans van de overheid om de binnenlandse vraag te stimuleren via infrastructuurinvesteringen en consumptie, wat uiteindelijk in 2026 tot een hernieuwde groeiversnelling zou kunnen leiden.

Net als in de VS zien de economen de gemiddelde langetermijngroei echter waarschijnlijk lager uitvallen door blijvend lagere handelsvolumes. Hoge handelstarieven worden beantwoord met vergelijkbare tarieven op de Amerikaanse import, inclusief directe verboden op de export van essentiële producten.

Tot slot wordt de wisselkoers waarschijnlijk volgens hen verzwakt om een deel van de impact van de handelstarieven te compenseren. De ervaring van de eerste handelsoorlog suggereert zelfs dat de renminbi helemaal kan verzwakken tot 9 per dollar.

De uitdaging voor beleggers is in de visie van Brown en Rees dat, hoewel een agressieve Trump een risico is, de waarschijnlijkheid hiervan aanzienlijk kan fluctueren. Financiële markten kunnen de extreme beleidsmaatregelen in de loop van 2025 gaan inprijzen, zelfs als ze uiteindelijk nooit worden uitgevoerd, wat kan leiden tot verhoogde volatiliteit in verschillende beleggingscategorieën.