L&G: Trump 2.0 versterkt impact van deglobalisering op private markten

L&G: Trump 2.0 versterkt impact van deglobalisering op private markten

Trade conflict Geopolitics
Wereld Geopolitiek Infrastructuur (Pixabay, Sumanley xulx).jpg

Volgens Robin Martin, Global Head of Investment Strategy & Research bij de vermogensbeheertak van L&G, heeft de herverkiezing van Donald Trump de impact van de deglobalisering op de private markten alleen maar versterkt. In zijn 'Deglobalisation 2.0: The macro picture' blog geeft Martin aan waar kansen liggen en komt hij met vier tips om portefeuilles robuuster te maken. 

Trumps handelstarieven hebben geleid tot volatiliteit op de aandelen- en obligatiemarkten, wat particuliere beleggers voor heel wat uitdagingen plaatst. De stijgende inflatieverwachtingen in de VS brengen de Federal Reserve in een lastige positie, waarbij het nog maar de vraag is of de Amerikaanse centrale bank tot een renteverlaging besluit. In Europa kunnen de Duitse steunmaatregelen de groei juist tijdelijk ondersteunen.

'Dit volatiele klimaat maakt het moeilijker om te beslissen over investeringen, en zet dus druk op kapitaaluitgaven, fusies en overnames en nieuwe kapitaalposities', stelt Martin. Hogere discontovoeten verlagen de waarderingen van activa, terwijl inflatie zonder groei de reële waarde van kasstromen aantast.

Waar liggen kansen?

Volgens Martin kunnen activa met sterke prijszettingsmacht relatief goed presteren in een klimaat van lagere groei en hogere inflatie. 'Binnen vastgoed kunnen woon-, industriële en digitale infrastructuur profiteren van de structurele groei in de vraag. Daarnaast blijft beleggen in schone energie aantrekkelijk, mede door de toenemende kostenconcurrentie met fossiele brandstoffen.'

In de private-kredietmarkt ziet L&G in schuldpapier met variabele rente (‘floating-rate notes’) een potentieel voordeel bij leningen van lagere kwaliteit, aangezien rentepercentages waarschijnlijk langer hoog blijven. Desondanks kunnen sommige kredietnemers in moeilijkheden komen als de economische groei significant vertraagt.

Investment-grade private credit heeft zich dan weer in meerdere cycli als een relatief aantrekkelijke activasoort bewezen. De kredietkwaliteit en de structuur van deze activa zouden beleggers tegen verliezen moeten kunnen beschermen.

Martin: 'Hoewel de VS de grootste speler op de private markt blijft, verwachten we dat beleggers hun blootstelling zullen heroverwegen om risico’s beter te spreiden.'

Strategie voor een gefragmenteerde wereld

Voor beleggers in private markten, waar beleggingen vaak illiquide en langlopend zijn, vraagt deglobalisering om een strategische benadering. Martin geeft vier ideeën om portefeuilles robuuster te maken: 

1. Stresstesten: Simuleer extreme scenario’s om kwetsbaarheden in portefeuilles bloot te leggen. 

2. Liquiditeitsbeheer: Sorteer de private activa in de portefeuille naar hun liquiditeit. Het spectrum is immers breed - van kortlopend krediet tot zeer gespecialiseerde reële activa met een beperkt aantal potentiële kopers. 

3. Hybride portefeuilles: Combineer private beleggingen met liquide alternatieven om makkelijk allocaties aan te kunnen passen. 

4. Diversificatie: Portefeuilles met private activa werden in het verleden vaak gekenmerkt door een 'home bias’, maar het is beter om te spreiden over regio’s, activaklassen en sectoren. 

'Trumps tweede termijn duurt maar vier jaar, korter dan een gemiddelde investering op de private markten. Maar de deglobalisering is een structurele trend. Beleggers in private markten kunnen er dus niet omheen: ze moeten zich aanpassen om hun toekomstige rendementen te beschermen', besluit Martin.