Pictet AM: Significant risico dat centrale banken onafhankelijkheid verliezen

Mar 26, 2019

Er is een significant risico dat centrale banken in de toekomst weer overheidsdepartementen worden onder de directe controle van politici. Beleggers moeten zich dan ook voorbereiden op ‘uitdagende jaren’, waarin diverse overheden een meer populistisch en minder marktvriendelijk beleid gaan voeren. Dat stelt Shaniel Ramjee, senior investment manager bij vermogensbeheerder Pictet AM.

Het ruime monetaire beleid dat volgde op de grote financiële crisis heeft geleid tot ‘populistische brandhaarden’, aldus Ramjee, omdat het grote publiek de perceptie heeft dat slechts 1% van de bevolking hiervan heeft geprofiteerd. Teken aan de wand is dat er nu verhitte debatten zijn over de monetaire financiering van overheidsuitgaven, een methode die het hart van de Modern Monetary Theory (MMT) vormt.

Ramjee: ‘MMT zegt feitelijk dat een overheid die zijn eigen munt uitgeeft, altijd volledige werkgelegenheid kan bereiken omdat de centrale bank voor de financiering zorgt.’ De groeiende populariteit van dit type beleid betekent een terugkeer naar de uitdagingen die beleggers hadden in de jaren zeventig, stelt de econoom vast.

Monetaire autoriteiten zullen zich niet zomaar gewonnen geven De onafhankelijkheid van centrale banken wordt al jarenlang gezien als een voorwaarde voor lage inflatie. ‘Het is zo’n geloofsartikel geworden dat je zou vergeten hoe relatief nieuw het is’, benadrukt Ramjee. ‘De Bank of England bijvoorbeeld kreeg pas operationele controle over het monetaire beleid in 1997. Toch lijken veel beleggers er van uit te gaan dat onafhankelijkheid voor altijd gegarandeerd is. Onterecht.’

Wereldwijd zijn tekenen van een omslag al zichtbaar, en die blijft volgens Pictet AM niet beperkt tot landen als Turkije en de Filippijnen. In de VS heeft president Trump zich al een aantal malen negatief uitgelaten over het zijns inziens te krappe Fed-beleid; de Italiaanse regering drong bij de ECB aan op kwijtschelding van schulden.

Het financieren van overheidsschuld door de centrale banken heeft een heel ander effect dan recente QE-operaties op de financiële markten, stelt Ramjee. Het werkt veel directer: het extra geld gaat immers rechtstreeks naar de partij dit uitgeeft. Ramjee: ‘Dat kan werken als de economie kwakkelt. Maar is dat niet meer het geval, dan jaagt er teveel geld op te weinig goederen, hetgeen de inflatie aanwakkert en zelfs kan doen ontsporen.’

Tekortlanden die dit soort beleid toepassen jagen buitenlandse kredietverstrekkers weg, waarschuwt Ramjee. Het gevolg: dalende munten, stijgende rentes en een nog verder stijgende inflatie.

Wat betekent dat voor beleggers? Een loon/prijsspiraal is doorgaans slecht nieuws voor bedrijfswinsten, tenzij bedrijven in staat zijn hogere kosten door te rekenen omdat ze beschikken over een sterke marktpositie. Ramjee denkt echter dat juist populistische regeringen zulke bedrijven wel eens hard zouden kunnen aanpakken.

In het algemeen geldt dat beleggers een stijgende inflatie moeten compenseren. ‘Real assets als vastgoed en goud zijn doorgaans favoriet, al kan de eerste belast worden en brengt de tweede niets op.’ Grondstoffen kunnen ook profiteren van inflatie. Beleggers moeten in dit klimaat voor een ‘tactische aanpak’ kiezen, concludeert Ramjee.