MFS: Een verdeeld Amerikaans Congres is beter voor de aandelenmarkt
MFS: Een verdeeld Amerikaans Congres is beter voor de aandelenmarkt
Hoewel Amerikaanse regeringen van oudsher veel macht hebben om regels op te leggen, hebben recente uitspraken van het Hooggerechtshof de rol van het Congres in het bepalen van de wetgevende agenda vergroot.
De vraag is dan ook in hoeverre de retoriek van de huidige verkiezingscampagnes daadwerkelijk wordt waargemaakt. Volgens PolitiFact werd slechts 23% van de beloften van Trump en 28% van die van Biden uit hun eerste campagnes nagekomen toen ze in het witte Huis zaten. 'Beleggen op basis van campagneretoriek is niet verstandig,' stelt de Amerikaanse vermogensbeheerder MFS in US Election Perspectives.
Onderzoek van MFS toont aan dat sinds 1928 Amerikaanse aandelen in verkiezingsjaren gemiddeld een rendement van 7,5% opleveren. 'Het op één na beste rendement wordt meestal behaald in het laatste jaar van de eerste termijn van een president, waarbij de meeste koersstijgingen in de tweede helft van dat jaar plaatsvinden. Opmerkelijk is dat, gemeten vanaf 1928, de volatiliteit op de beurzen in verkiezingsjaren vrijwel hetzelfde is als in niet-verkiezingsjaren,' aldus MFS.
Markten houden niet van onduidelijkheid, en dat verklaart volgens MFS waarom ze beter presteren in het vierde jaar van een eerste presidentstermijn dan onder een zogenoemde ‘lame-duck’ president. Een lame-duck president is een president aan het einde van zijn ambtstermijn die geen grote veranderingen meer kan doorvoeren omdat hij niet herkozen kan worden of de verkiezingen verloren heeft en zijn termijn nog moet uitzitten tot de nieuwe president beëdigd is. 'Maar Biden is moeilijk te categoriseren als een typische lame-duck president, dus die theorie kunnen we in dit geval laten varen,' aldus de vermogensbeheerder.
Volgens cijfers maakt het de aandelenmarkten weinig uit welke partij de controle heeft over het Congres. 'Sterker nog, de markten presteren vaak beter als de macht in de Senaat en het Huis van Afgevaardigden (samen het Congres) verdeeld is, ongeacht wie de president is. Een balans in de wetgevende macht helpt vaak voorkomen dat er te ambitieuze of risicovolle beleidsplannen worden doorgevoerd die onzekerheid en onrust op de markten zouden kunnen veroorzaken.'
Hoewel presidentsverkiezingen zeker invloed hebben op de economie en de markten, stelt MFS dat die veel kleiner is dan veel beleggers denken. 'Presidenten kunnen bijvoorbeeld wel invloed uitoefenen op inflatie, maar niet op de toeleveringsketens, de snelheid van de geldcirculatie of andere basisfactoren van de economie. Ze kunnen belastingmaatregelen aankondigen, maar niet voorspellen hoe bedrijven en burgers daarop zullen reageren. En hoewel presidenten soms regeren tijdens een stijgende markt, en daarvoor graag de eer opstrijken, zijn er tal van factoren die hun stempel op de aandelenmarkt drukken waar politici niets over te zeggen hebben. Presidentsverkiezingen zijn altijd belangrijk, maar grondige fundamentele analyses van bedrijven en markten zijn voor beleggers belangrijker dan politieke analyses.'