Allianz GI: Vijf duurzame beleggingsthema's in 2025

Allianz GI: Vijf duurzame beleggingsthema's in 2025

ESG-investing Outlook
Matt Christensen (photo archive Allianz Global Investors) 980x600.jpg

Na een jaar dat in het teken stond van verkiezingen, zal 2025 in het teken staan van de naschokken. Het aanpakken van de impact op het klimaat, de stortvloed aan nieuwe regelgeving en de ontwikkeling van defensie-uitgaven zijn enkele van de prioritaire thema's die duurzaam beleggen het komende jaar zullen beïnvloeden. Dit stelt Matt Christensen, Global Head of Sustainable & Impact Investing bij Allianz Global Investors.

Het jaar 2024 is volgens Christensen op veel fronten tumultueus geweest. Maar in 2025 zouden alle belanghebbenden het broodnodige pragmatisme aan de dag kunnen leggen om de acties - en financiering - te stimuleren die nodig zijn voor de overgang naar een veerkrachtigere wereldeconomie voor de jaren 2030 en daarna. Hij verwacht dat de volgende vijf factoren in 2025 terugkerende thema's zullen zijn voor beleggers.

1. Klimaatimpact tot klimaattransitie
Christensen: 'De zomer van 2024 is bevestigd als de warmste ooit gemeten, met op 22 juli de hoogste daggemiddelde temperatuur.1 In de herfst braken orkaan Milton en storm Boris records wat betreft intensiteit. Deze gebeurtenissen bevestigen onze voorspelling van vorig jaar dat in 2024 de aandacht wereldwijd zou verschuiven van de langetermijnkosten naar de kortetermijnkosten van de klimaatimpact. Vooruitkijkend verwachten we dat 2025, ondanks de aanhoudende politieke verdeeldheid, de volgende fase zal zijn van de reis van klimaatimpact naar klimaattransitie.

Wat eenvoudig klinkt, is behoorlijk complex - het concept vereist een gecoördineerd kader om alle belanghebbenden in de overgang naar een koolstofarme wereldeconomie op geloofwaardige wijze te sturen en te stimuleren. Velen blijven zich richten op de energietransitie, maar de kansen in energie-efficiëntie blijven de “eerste brandstof”2 als het gaat om de klimaattransitie.

Om het komende jaar tot een duidelijk en geloofwaardig transitieplan te komen, zijn er ontwikkelingen nodig op het gebied van scenarioanalyse, kaders voor klimaatrisico's en kaders voor financiering en regelgeving, naast duidelijkheid over wie uiteindelijk een rechtvaardige transitie financiert, en hoe.'

2. Het grote moment van de waarheid
Christensen: 'Volgend jaar komt er een golf van verbeterde regelgeving, richtlijnen en toezicht.3 Deze zullen een zware last leggen op bedrijven op een moment dat de EU haar concurrentievermogen herziet. Wij zien dit als een “moment van de waarheid” als het gaat om de vraag of deze verbeteringen extra kosten met zich meebrengen, of dat ze de motivatie vormen om het broodnodige kapitaal in te zetten voor de klimaattransitie.

In 2025 krijgen Europese bedrijven te maken met strengere eisen op het gebied van informatieverschaffing en toezicht op hun waardeketens. Beleggers wachten op mogelijke veranderingen in de regelgeving voor informatieverschaffing en de Europese duurzaamheidsregelgeving. Dit zal waarschijnlijk samenvallen met nieuwe formele categorisatieregelingen (in Europa en het Verenigd Koninkrijk), de invoering van de nieuwe Green Bond Standard, mogelijke nieuwe richtlijnen en normen voor transitieplannen en de voortdurende impact van wetgeving om ESG-ratingaanbieders te reguleren.

Veel van deze regelgevende ontwikkelingen zullen zich concentreren rond Europa, maar de wereld kijkt toe. Bedrijven en investeerders zijn moe geworden van de veranderende verwachtingen op het gebied van regelgeving in de afgelopen jaren, en regelgevers lopen het risico verwarrende marktsignalen te creëren in plaats van duurzame en transitiefinanciering te bevorderen.'

3. De soevereiniteit van het klimaat
Christensen: 'De rol van regeringen op het gebied van klimaat zal verschuiven naar hun eigen robuuste doelstellingen - in lijn met hun verwachtingen van bedrijfsactiviteiten. Onder de Overeenkomst van Parijs hebben 196 landen tot februari 2025 de tijd om hun Nationally Determined Contributions (NDC's) bij te werken, waarin is vastgelegd hoe elk land zal bijdragen aan de wereldwijde temperatuurdoelstellingen. Welke invloed zou een mogelijke tweede terugtrekking van de VS uit het Akkoord van Parijs kunnen hebben op de klimaatambities van soevereine staten?

De Overeenkomst van Parijs van 2015 heeft resultaten opgeleverd, maar de overheidsambities en de financiering blijven ontoereikend om ons binnen het minder impactvolle scenario van 1,5°C te houden. De tweede Global Stocktake4 van volgend jaar zal waarschijnlijk suggereren dat we op weg zijn naar een bereik van 1,9-2,1°C, waarbij de klimaatrisico's aanzienlijk groter zijn dan 1,5°C. Als overheden streven naar 2°C, wat zegt dit dan over de 1,5°C verplichtingen van bedrijven?

Met een geschatte 6,2 biljoen dollar per jaar aan wereldwijde investeringen die nodig zijn om netto nul te bereiken5 , biedt klimaatfinanciering een belangrijke kans voor kapitaalmarkten om te innoveren op het gebied van structuren en normen. Soevereine staten hebben een directe rol te spelen in deze financiering.'

4. De argumenten voor defensie
Christensen: 'De meningen zijn verdeeld over defensie als een “sociale noodzaak” versus een “sociaal goed”. De aanhoudende oorlog in Oekraïne en het conflict in het Midden-Oosten onderstrepen echter de noodzaak van een consensus over de financiering van de defensiesector, die in een aantal landen al tientallen jaren een periode van onderinvestering doormaakt. De risico's zijn vooral acuut voor Europa en kunnen nog groter worden als de nieuwe Amerikaanse regering haar aanpak en prioriteiten op het gebied van defensie herziet.

Defensie-uitgaven zullen blijven stijgen en moeten gezamenlijk worden gefinancierd door overheden en investeerders. Specifieke begeleiding en afstemming over hoe de sector in aanmerking moet worden genomen bij investeringen is een prioriteit, vooral met betrekking tot wat als maatschappelijk schadelijk wordt beschouwd.

We voorspellen verschillende belangrijke ontwikkelingen in 2025:

  • De lidstaten van de Europese Unie zullen gevolg geven aan de NAVO-verplichtingen om de defensie-uitgaven te verhogen tot 2% van het BBP.
  • Verdere verbetering van de EU-samenwerking op het gebied van defensie-investeringen en -projecten.
  • Meer afstemming in de regelgeving over hoe de positieve of negatieve bijdragen van verschillende defensiecategorieën in beleggingsportefeuilles in aanmerking moeten worden genomen.
  • De openbaarmaking van defensiegerelateerde producten en diensten en de toeleveringsketen zal verbeteren.

Het bereiken van deze doelstellingen zal het voor overheden en investeerders gemakkelijker maken om af te stemmen hoe en waar de defensiesector te financieren. De toenemende uitgaven vallen echter samen met andere budgettaire druk, waardoor het risico bestaat dat financieringsstromen worden afgeleid van duurzame doelen of hogere begrotingstekorten.'

5. Werken met de moderne beroepsbevolking
Christensen: 'In een rapport van het World Economic Forum wordt benadrukt hoe technologiegedreven transformaties op de wereldwijde arbeidsmarkt worden verergerd door economische en geopolitieke verstoringen en toenemende milieu- en sociale druk.6 De wereldwijde arbeidsmarkt wordt nu geconfronteerd met de uiteenlopende resultaten van hogere werkloosheid en een groeiend tekort aan talent. AI, automatisering en andere technologische ontwikkelingen doen bijvoorbeeld vrezen voor grootschalige ontslagen. Ondertussen zou de wereldwijde arbeidsmarkt volgens Korn Ferry tegen 2030 een tekort van meer dan 85 miljoen mensen kunnen hebben.

Een meer strategische en doordachte benadering van het moderne personeelsbestand voor de langere termijn is nodig om de impact van deze transformatie op de productiviteit te minimaliseren en ervoor te zorgen dat we de kansen maximaliseren. In sectoren zoals lucht- en ruimtevaart en transport die structurele veranderingen ondergaan, blijken arbeidsverstoringen kostbaar te zijn, met een toename van het aantal vakbondsacties in Europa en de VS. Oplossingen zullen bestaan uit vaardigheidstraining, inclusie en diversiteit, en meer gelokaliseerde toeleveringsketens. Nieuwe regelgeving, zoals de Corporate Sustainability Reporting Directive, zal meer informatie over sociale factoren vereisen. Dit, in combinatie met de stijgende kosten van arbeidsverstoringen, zal de aandacht voor arbeidskrachten in 2025 verscherpen.'